بررسی برهمکنش دارو و DNA برای طراحی داروهای ضدسرطان

پژوهشگران شیمی دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان با استفاده از نانوذرات به عنوان نقاط کوانتمی، موفق به ارایه یک روش جدید توانمند و حساس برای بررسی برهمکنش دارو و DNA شدند که اطلاعات بدست آمده از این روش می تواند در طراحی داروهای ضدسرطان مفید واقع شود. 

مکانیسم عمل داروی ضدسرطان تاکسول

تاکسول به عنوان یک داروی آنتی میتوزی شناخته شده است. با تحقیقات انجام شده مشخص شد که تاکسول با تثبیت ساختار میکروتوبول ها از تقسیم سلولی جلوگیری می‌کند. میکروتوبول ها ساختارهای پروتئینی طویل و توخالی هستند که برای بسیاری از اعمال سلولی نظیر: میتوز، جابجایی درون سلولی و سیگنالینگ ضروری‌اند. به همین دلیل یکی از اهداف مهم برای داروهای ضدمیتوزی و ضدسرطانی به شمار می‌آیند. 

تاکسول، داروی طبیعی ضدسرطان

سرطان از جمله مهم‌ترین عوامل بیماری و مرگ و میر انسان­ها در جهان به شمار می­آید. داروهای مشتق شده از منابع طبیعی نقش مهمی در پیشگیری و درمان بیماری‌ها ایفا می‌کنند. حدود 61% داروهای توسعه یافته بین سال‌های 1981 تا 2002 از ترکیبات طبیعی بوده و استفاده از آن‌ها به خصوص در زمینه بیماری‌های عفونی و سرطان بسیار موفقیت آمیز بود. اولین گزارش استفاده از مواد طبیعی ضد سرطان به سال 1500 سال قبل از میلاد برمی­گردد، اما بررسی علمی این تحقیقات از سال 1960 شروع شده است. در این سال انستیتو ملی سرطان یک طرح گسترده غربال گیاهان برای خاصیت ضدسرطانی آن‌ها آغاز کرد. چندین گروه تحقیقاتی بین سال‌های 1960 تا 1982 اثر حدود 35000 نمونه گیاهی را برروی سلول‌های سرطانی مختلف بررسی کردند که در نتیجه این تحقیقات، چندین ترکیب باخاصیت ضدسرطانی کشف شد. از مهم‌ترین این ترکیبات می‌توان به وینکا آلکالوئیدها، کلشی سین و تاکسول اشاره کرد.