جدیدترین دستاوردهای بیوتکنولوژی، نانوبیوتکنولوژی و بیوانفورماتیک
درباره وبلاگ
مطالب این وبلاگ جهت معرفی علم بیوتکنولوژی و دستاوردهای جدید آن در زمینه های دارویی، پزشکی، صنعتی و کشاورزی گردآوری شده است و هدف آن اطلاع رسانی به دانشجویان و محققین علاقمند به بیوتکنولوژی و زیست شناسی سلولی مولکولی می باشد. امید است مطالب مورد توجه این عزیزان قرار گرفته و مفید واقع شوند. جهت ارتقای کیفی و علمی وبلاگ ما را از انتقادات و پیشنهادات خود بی بهره نگذارید.
با سپاس فراوان...
آدرس صفحه اینستاگرام: biotech.world@
سیفی
ادامه...
تیمی از محققان با همکاری «مهرداد کیانی» از دانشگاه
براون، شیوهای را برای کشتدادن سلول ارائه دادهاند که از ورقههای
گرافن چروکخورده برای تقلید از محیط سهبعدی پیچیده درون بدن استفاده
میکند.
محققان دانشگاه تهران مکانیزم جدیدی را به عنوان یک
سیستم تشخیصی در حوزه شناسایی سلولهای سرطانی معرفی کردهاند که قادر است
بدون استفاده از نشانگرهای شیمیایی، سرطانی بودن یک تک سلول را با استفاده
از کاوشگرهای متشکل از نانولولههای سیلیکونی، در مراحل آغازین بیماری
شناسایی کند.
محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسن با همکاری «پیمان
همتی»، دانشآموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران و استادیار دانشگاه
ویسکانسین-مدیسن، رویکرد جدیدی شبیه نقشه گوگل را برای بررسی ژنوم سرطانی
ارائه دادهاند که محققان و پزشکان را قادر میسازد تغییرات ژنتیکی کوچک و
بزرگ مسئول سرطانهای منفرد را بررسی کنند.
محققین در دانشگاه اوهایو مطالعه ای مروری بر نقش
miRNAها در فرایند ترمیم و بازسازی بافتی داشته اند که این مطالعه در
مجلهAm J Pathol به چاپ رسیده است. در زیر خلاصه ای از این مطالعه را می
خوانید.
محققان دانشگاه جانز هاپکینز، دانشگاه کالیفرنیا در
ساندیگو و سایر موسسات علمی آمریکا یک پروتئین خاص را در بدن شناسایی
کردهاند که میتواند به قلب در ترمیم بافتهای آسیبدیدهاش کمک کند.
بیش از یک دهه است که محققین روی نقشه های ژنوم
انسانی کار می کنند. این نقشه ها تصویر کاملی از توالی DNA هستند که حیات
انسان را کد می کند. اما صفحات جدیدی به این اطلس اضافه شده است: نقشه
مارکرهای شیمیایی به نام گروه های متیل که به رشته های DNA متصل می شوند و
روی این که چه ژن هایی و چه زمانی بیان شوند تاثیر می گذارند.
طالعه ای که در genome biology منتشر شده است نشان
می دهد که ژن هایی وجود دارند که در کروموزوم Y از دست می روند اما به
وسیله کروموزوم دیگر جبران می شوند و این فرایند بیش از آن چه فکر می کنیم
متداول است.
ادامه مطلب ...