آشکار سازی نقشه های اپی ژنومی اندام های اصلی بدن انسان

بیش از یک دهه است که محققین روی نقشه های ژنوم انسانی کار می کنند. این نقشه ها تصویر کاملی از توالی DNA هستند که حیات انسان را کد می کند. اما صفحات جدیدی به این اطلس اضافه شده است: نقشه مارکرهای شیمیایی به نام گروه های متیل که به رشته های DNA متصل می شوند و روی این که چه ژن هایی و چه زمانی بیان شوند تاثیر می گذارند.  

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین در انستیتو سالک توانسته اند نقشه های جامعی از این الگوهای شیمیایی که آن ها را مجموعا اپی ژنوم می نامند در اندام های مختلف و در افراد مختلف(زن، مرد و کودکان) تهیه کنند. مطالعات نشان داده است که زمانی که متیلاسیون توالی های ژنتیکی به ارث رسیده را تغییر نمی دهد، می تواند اثر عمیقی روی تکوین و سلامتی داشته باشد. این محققین دریافته اند که همه اندام ها از نظر الگوهای متیلاسیون مشابه نیستند. در حالی که افراد از نظر ژنوم در هر سلول مشابه هستند، اپی ژنومی که هر سلول و هر اندام استفاده می کند دقیق مربوط به زمان خاصی است. در واقع اپی ژنوم است که تعیین می کند یک سلول خونی شود و سلول مغزی نشود. مطالعات نشان داده است که سن فرد، تغییر رژیم غذایی و محیط و ... می توانند روی متیلاسیون اثر بگذارند. در این مطالعه محققین خواستند که ارزیابی پایه ای از اپی ژنوم در برخی اندام انسان داشته باشند. آن ها سلول ها را از 18 اندام و از چهار فرد مختلف جمع آوری کردند و پروفایل متیلاسیون شان را ترسیم کردند. همان طور که انتظار می رفت الگوها با ژن های مهم برای برخی عملکردهای اصلی سلولی مطابقت داشت. اما برخی از جنبه های دیگر این نقشه ها جالب بود. محققین شکل غیر معمولی از متیلاسیون به نام میتلاسیون غیرCG را کشف کردند که تصور می شود که تنها در مغز و سلول های بنیادی وجود دارد.  پیش از این محققین این متیلاسیون را در بافت های جنینی و در بسیاری از اندام مشاهده کرده بودند.  اما محققین هنوز نمی دانند که عملکرد دقیق این میتلاسیون غیرCG در بالغین چیست ولی حدس می زنند که این ممکن است نشان دهنده وجود جمعیت های سلول های بنیادی در بافت های بالغ باشد.