تکثیر گیاهان در شرایط آزمایشگاهی، روشی بسیار مفید جهت تولید داروهای گیاهی باکیفیت است.
روشهای مختلفی برای تکثیر در آزمایشگاه وجود دارد که از جمله آنها،
ریزازدیادی است. با ریزازدیادی میتوان نرخ تکثیر را بالا برد و مواد گیاهی
عاری از پاتوژن تولید کرد.
با این روش برای ایجاد کلونهای گیاهی از تیره لاله در مدت 120 روز بیش از
400 گیاه کوچک همگن و یک شکل گرفته شد که 90 درصد آنها به رشد معمولی خود
ادامه دادند.
تولید و توسعه مؤثر جنینهای سوماتیک، پیشنیازی برای تولید گیاهان در سطح تجاری است. . بنابراین در این حالت با توجه به پتانسیل متفاوت سلولهای مختلف در تولید یک ترکیب دارویی، میتوان گیاهانی با ویژگی برتر نسبت به گیاه اولیه تولید نمود.
نگهداری در سرما، یک تکنیک مفید جهت حفاظت از کشتهای سلولی در شرایط آزمایشگاهی است. لذا این تکنیک میتواند روشی مفید جهت حفاظت از گیاهان دارویی در معرض انقراض و بویژه جهت نگهداری کشتهای سلولی گیاهان دارویی تولیدکننده آلکالوئید همچون A. belladonna , Hyoscyamus sppو… است.
در سال 1956 بود که یک شرکت دارویی در کشور آمریکا اولین پتنت را در مورد تولید متابولیتها با استفاده از کشت تودهای سلولها منتشر کرد. کول و استابو (1967) و هبل و همکاران (1968) توانستند مقادیر بیشتری از ترکیبات ویسناجین (Visnagin) و دیوسجنین (Diosgenin) را با استفاده از کشت بافت نسبت به حالت طبیعی (استخراج از گیاه کامل) بهدست آورند.