امروزه بسیاری
از داروها به دلیل انحلال کم در حلالهای مایی و غیر مایی، در مراحل
اولیهی تحقیقات کنار گذاشته میشوند. یک راه مناسب برای رفع این مشکل
استفاده از نانوکریستالها است که قابلیت استفاده در صنعت و آزمایشگاه را
دارند. برای تولید این ساختارها روشهایی مانند بکارگیری هموژنایزر با فشار
بالا یا استفاده از سایش و همچنین روش رسوبی وجود دارد. این ساختارها
تاکنون توانستهاند به خوبی جایگاه خود را در بازار و تحقیقات دارویی پیدا
کنند و نمونههای موفقی از فرمولاسیون را در سطح دنیا معرفی نمایند.
ساده¬تر بودن ساخت و نیز عوارض کمتر از ویژگیهای اصلی این نانوساختارها
است که دلیل عمدهی آن، عدم نیاز به فرمولاسیونهای پیچیده برای وارد کردن
دارو در ساختار نانو و حفظ پایداری محصول میباشد.