نانوذرات به
عنوان حامل های جدید داروها مورد استفاده قرار می گیرند. در سال های
اخیر نیز پیشرفت های زیادی در فناوری تهیه، تشخیص و آزادسازی این حامل ها
ایجاد شده است و انواع گوناگونی از نانوذرات نظیر لیپوزوم ها، میسل ها،
نانوذرات پلیمری و انواعی دیگر مورد تحقیق قرار گرفته اند. هرکدام از این
فناوری ها ویژگی هایی دارد که تحت اثر مشخصات زیستی سلول ها قرار می
گیرد و موجب می شود تا توانایی توزیع و اثربخشی نانوذرات تغییر نماید.
بنابراین طراحی حامل های دارویی برای مقاصد درمانی و تشخیصی باید با توجه
به سدهای زیستی بدن برای ورود ذرات و نحوهی توزیع آنها در بافت های مختلف
باشد. در مقالات قبلی به صورت خلاصه سدهای زیستی برای اعضای مختلف بدن
ذکر شده اند اما در این بحث بیشتر درباره تداخلات احتمالی نانوذرات بعد
از عبور از سدهای بافتی و ورود به خون توضیح داده می شود.