زنجیره انتقال الکترون و کمپلکس های تنفسی

میتوکندری های کامل جداسازی شده از سلول ها قادرند همه ی واکنش های زنجیره ی انتقال الکترون را انجام دهند. این دستگاه  انتقال الکترون در چهار کمپلکس تنفسی IV, III, II, I (Respiration Complexes)  به همراه ATP سینتاز (ATP  Synthase) به عنوان کمپلکس تنفسی V در غشاء داخلی میتوکندری قرار گرفته اند. 

مولکول های miRNA و درمان سرطان

تحقیقات متعدد پیرامون کشف روش های جدید در ارتباط با مکانیسم مولکولی سرطان و یافتن راه مناسب برای درمان مؤثر در حال پیشرفت است. یکی از مولکول های مورد توجه، مولکول های تنظیمی miRNA است که با اندازه ای به کوچکی ۱۹ الی ۲۵ نوکلئوتید، غیر کد کننده، از پیش سازهایی به شکل سنجاق سر با اندازه ی ۷۰ تا ۱۰۰ نوکلئوتید بوجود می آیند.  

فارمینگ ژن (Gene Pharming)

فارمینگ ژن، فناوریی است که دانشمندان برای تغییر DNA یک جانور یا پیوند یک DNA جدید- به نام ترنسژن- از گونه دیگر به آن جانور، استفاده می کنند. در فارمینگ، این اصلاحات ژنتیکی در حیوانات اغلب برای تولید پروتئین های انسانی که ارزش درمانی و بالینی دارند استفاده می شود. پروتئین هایی که توسط ژن جدید تولید می شود به درون شیر، تخم یا خون حیوان ترشح می شود و سپس با تکنیک های بیوشیمیایی جمع آوری و خالص سازی می شود. احشامی از جمله گاو، گوسفند، بز، مرغ، خرگوش و خوک برای تولید چندین پروتئین و دارو پیش از این اصلاح ژنتیکی شده اند. 

استفاده از قارچ تراریخته برای تولید انسولین

پژوهشگران گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه تربیت مدرس با هدف توسعه سیستم های جایگزین برای تولید انسولین طی یک پژوهش موفق به انتقال ژن پروانسولین انسانی به قارچ صدفی و آنالیز آن شدند. 

کشف یک سوئیچ مولکولی برای سلول های پیر

محققین انستیتو سالک سوئیچ خاموش/ روشنی را در سلول ها کشف کرده اند که ممکن است کلیدی برای سلامتی در پیری باشد. این سوئیچ به راهی اشاره دارد که سلول های سالم را ترغیب می کند که ویژگی تقسیم شوندگی و تولید مثلی خودشان را حتی در زمان پیری حفظ کنند. 

تولید نوع جدیدی از سلولهای بنیادی در آزمایشگاه

تیمی بین‌المللی از محققان به رهبری دانشگاه کمبریج و موسسه بیوانفورماتیک اروپا (EMBL-EBI)، با تنظیم مجدد موفقیت‌آمیز سلول‌های بنیادی پرتوان انسانی به مرحله کاملا ابتدایی‌شان به چالشی قدیمی در زیست‌شناسی سلول بنیادی پاسخ گفته‌اند. 

در زمان استرس سلول ها از تولید پروتئین جلوگیری می کنند

زمانی که یک سلول دچار استرس می شود، تجمع پروتئین های بد تا شده را تشخیص می دهد و با تغییر حجم کاریش نسبت به آن پاسخ می دهد. در این مطالعه می تواند بینشی از بیماری های پروتئین های بد تا شده مانند آلزایمر، ALS، هانتینگتون، پارکینسون، و دیابت نوع 2 را ارائه دهد. 

ساخت بزرگترین اوریگامی DNA جهان

محققان دانشگاه ایالت کارولینای شمالی، دانشگاه دوک و دانشگاه کپنهاگ بزرگترین اوریگامی DNA در جهان را ایجاد کردند که در مقیاس نانو، کاربردی هایی اعم از تحقیقات زیست پزشکی تا نانوالکترونیک را در بر می گیرد. اوریگامی DNA یک ساختار بیوشیمیایی خود مونتاژ است که از دو نوع DNA ساخته شده است.  

اوریگامی DNA  با بهره گیری تعداد زیادی از رشته های شیمیایی DNA کوتاه سنتز شده،تا شدن را هدایت می کند. 

همه چیز درباره سانترومر

سانترومر برای اولین بار به صورت فشردگی اولیه بر روی کروموزوم مهره داران و بعدا به عنوان منطقه ای از کروموزوم که فراوانی نوترکیبی در آن کاهش یافته است،شناخته شده است.اخیرا بسیاری از خصوصیات مولکولی که سانترومر را از بقیه کروموزوم متمایزمی کند شناخته شده است. DNA سانترومری در بین یوکاریوت ها بسیار متنوع است و محدودهای از یک سانترومر ساده ی 125 جفت بازی در ساکارومیسس سرویسیا تا توالی بسیار تکراری آلفا-ستلایتی (a-satellite) در مهره داران را شامل می شود.بیشتر یوکاریوت ها دارای سانترومرهای پیچیده ای هستند که شامل یک توالی بلند از DNA تکراری است که در بین گونه های مختلف بسیار متنوع است. 

کروماتین، کروموزوم ها و بسته بندی DNA

در هنگامی که یاخته‌ها در حال تقسیم شدن نیستند، کروموزوم‌های آنها به صورت رشته‌های نازک و نامنظمی در هسته دیده می‌شود که به آن کروماتین گفته می‌شود. واژه کروموزم به مفهوم جسم رنگی ، که در سال 1888 بوسیله والدیر بکار گرفته شد. هم اکنون این واژه برای نامیدن رشته‌های رنگ‌پذیر و قابل مشاهده با میکروسکوپهای نوری بکار می‌رود که از همانندسازی و نیز بهم پیچیدگی و تابیدگی هر رشته کروماتین اینترفازی در سلولهای یوکاریوتی تا رسیدن به ضخامت 1000 تا 1400 نانومتر ایجاد می‌شود. در پروکاریوتها نیز ماده ژنتیکی اغلب به حالت یک کروموزوم متراکم می‌شود. در برخی باکتریها علاوه بر کروموزوم اصلی که اغلب ژنها را شامل می‌شود کروموزوم کوچک دیگری که بطور معمول آن را پلاسمید می‌نامند، قابل تشخیص است گر چه تعداد کمی از ژنها بر روی پلاسمید قرار دارند.