علامت اختصاری AFM از Atomic Force Microscopy یا Atomic Force Microscope گرفته شده و به معنی میکروسکوپی است که از نیروی یونی و رانش اتمها در جهت ساخت تصویر مجازی از سطح جسم بهره می جوید و اغلب "چشم نانوتکنولوژی" نامیده می شود.
همچنین AFM را به SPM یا Scanning Probe Microscopy که یک تکنیک تصویر برداری میکروسکوپی با رزولوشن بالا است که می تواند از ابعاد کوچکی به اندازه شبکه اتمها تصویری بزرگ و قابل رویت بسازد ، ارجاء داده می شود. این تکنیک به محققین این امکان را می دهد تا بتوانند دستکاری هایی را در ابعاد اتمی و مولکولی بروی اشیاء داشته باشند.
برای مشاهده ی اجسام و نمونه های با ابعاد بسیار ریز در حد مولکول های کوچک و اتم ها ، نمی توان از میکروسکوپ های معمولی استفاده کرد ؛ چرا که این نمونه ها ، ابعاد نانویی دارند و میکروسکوپ های معمولی ، قادر به نشان دادن ابعاد نانویی نیستند و تا حد میکرومتر را نشان می دهند. بنابراین برای دیدن نمونه های نانویی ، باید از ابزارهای دقیق تر و پیشرفته تر استفاده شود. یکی از این ابزارها، میکروسکوپ نیروی اتمی(AFM) می باشد.این میکروسکوپ ، با استفاده از انبرک و نوکی که از یک تک اتم الماس ساخته شده است، اطلاعاتی از نمونه ها به شیوه ی غیر مستقیم ، به دست میدهد. این میکروسکوپ ها ، نقش به سزایی در پیشرفت علوم مختلف از جمله الکترونیک،فضانوردی، انرژی ، نانوفناوری و ... ایفا می کنند.
تاریخچه
نانومتر واحد بسیار بسیار کوچکی برای
اندازهگیری طول است که در ابعاد اتمی و مولکولی کاربرد دارد. 1 نانومتر
فاصلة بسیار کوچکی است و به عنوان مثال مولکول آب با آن سنجیده میشود.
برای درک میزان کوچکی این واحد طول خوب است بدانیم که تار موی انسان حدوداً
80 هزار نانومتر قطر دارد، بنابراین برای مشاهده پدیدهها و درک اثراتی که
در این اندازه بسیار کوچک وجود دارد ، نهتنها به چشم غیرمسلح نمیتوان
تکیه کرد، بلکه حتی از میکروسکوپهای معمولی که در آزمایشگاهها وجود دارند
نیز، نمیتوان استفاده کرد؛ چراکه با این میکروسکوپها فقط تا ابعاد
"میکرومتر" را میتوان دید.
به همین دلیل دانشمندان با پیشرفت علم و فنون به فکر ساختن وسایلی افتادند که بتوانند ابعاد اتمی را هم اندازهگیری کنند.
وسایل
زیادی با روشهای مختلف برای این منظور ساخته شده است که خیلی از آنها
کامل شده نمونههای قبلی است. اما میکروسکوپ نیروی اتمی جزو جدیدترین
دستاوردهای دانشمندان در زمینه اندازهگیری در ابعاد و مقیاس نانو است که
در پاییز سال هزار و سیصد و شصت و سه یعنی حدود بیست سال پیش توسط جرد
بینینگ، کریستوف جربر و کوایت ساخته شد.
دستگاهی که بینینگ و همکارانش
ساخته بودند، از نظر عملکرد کاملاً مشابه میکروسکوپهای نیروی اتمی امروزی
بود و در طی این بیست سال ، تنها دقت و روش فهم نهایی اندازهها پیشرفت
کرده است. با این دستگاه میشد طولهایی تا حدود "سیصد آنگستروم" یا "سی
نانومتر" را اندازه گرفت. با گذشت زمان این دستگاه کاملتر شد و امروزه
میتوان با دقتی بیش از پانصد برابر دقت میکروسکوپ بینینگ، سطوح مواد را
مشاهده نمود.
• روش کار
میدانیم که تمامی اجسام هراندازه هم که
به ظاهر صاف و صیقلی باشند، باز هم در سطح خود دارای پستی و بلندی و
ناصافیهایی هستند. به عنوان مثال سطح شیشه بسیار بسیار صاف و صیقلی به نظر
میرسد، اما اگر در مقیاس خیلی کوچک به آن نگاه کنیم، خواهیم دید که سطح
شیشه پر از ناصافیها یا به عبارتی "دست انداز" است. کار میکروسکوپ نیروی
اتمی نشاندادن این ناصافیها و اندازهگیری عمق آنهاست. ثبت چگونگی
قرارگیری و نشان دادن عمق و ارتفاعِ پستی و بلندیها در یک سطح خاص از ماده
را "توپوگرافی" مینامند.
می دانیم که نیروهای بسیار کوچکی بصورت جاذبه
و دافعه بین اتمهای باردار وجود دارند، (درست مثل دو سر آهنربا که باعث
دفع و جذب می شوند.) چنین نیروهایی بین نوک میکروسکوپ و اتمهای سطح ایجاد
می گردد. با اندازه گیری نیروی بین اتمها در نقاط مختلف سطح، می توان محل
اتمها روی آن را مشخص کرد.