یک گروه تحقیقات سوئدی با استفاده از اوریگامی دیانای ساختاری برای
رهاسازی دارو تولید کرده است. با این کار میتوان دارو را به صورت کنترل
شده وارد سلول سرطانی کرد که در نهایت آسیب کمتری به سلولهای سالم وارد
میشود.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، محققان موسسه کارولینسکا مطالعات جدیدی
درباره فرایندی موسوم به اوریگامی دیانای انجام دادهاند که نتایج آن
میتواند تاثیر سیتواستاتیک (سم) مورد استفاده در درمان سرطان را بهبود
دهد. با استفاده از فناوری نانو پژوهشگران میتوانند داروها را مستقیما به
درون تومور وارد کنند، بدون این که بافتهای پیرامون آن دستخوش تغییر شود.
داروی دوکسوروبیسین مدتها است که به عنوان سیتواستاتیک برای درمان سرطان
استفاده میشود، اما این ماده دارای عوارض شدیدی است، برای مثال این دارو
موجب بروز حالت تهوع و بیماری عضلانی میشود.
برای رفع این مشکل محققان به دنبال راههایی هستند که با استفاده از آن
بتوانند دارو را مستقیما به درون سلولهای سرطانی تزریق کنند، بدون این که
سلولهای دیگر آسیبی ببینند. یکی از این راهها استفاده از نانوذرات مختلف
است.
محققان این پروژه در مقالهای که اخیر در نشریه «ACS Nano» به چاپ رساندند،
نشان دادند که چگونه میتوان از اوریگامی دیانای برای ایجاد ساختاری جهت
حمل این دارو استفاده کرد.
اوریگامی دیانای روش جدیدی است که با کمک آن میتوان نانوساختارهای
مختلفی را از دیانای ایجاد کرد، دیانای ماده وراثتی موجود در سلولها
است. با استفاده از این روش، دانشمندان قادرند نانوساختارهای پیچیدهای
تولید کنند که الگوهای مشخصی از پروتئینها روی آنها وجود داشته باشد، در
واقع پروتئینها یا دیگر مولکولها را میتوان به آن متصل کرد.
کاری که پژوهشگران این پروژه انجام دادند، این بود که دارو را درون این
ساختار اوریگامی قرار دادند، به طوری که هیچ فشاری روی ساختار پیچیده
دیانای وارد نیاید. با این کار دارو با سرعت کمتری نسبت به حالت عادی از
ساختار خارج میشود، در نتیجه عملکرد آن نسبت به حالت عادی بهبود یافته و
دارو با غلظت کمتری رهاسازی میشود.
«جورن هوگبرگ» نویسنده اول این مقاله میگوید: وقتی دیانای پیچ خوردگی
کمتری داشته باشد، فضای بیشتری برای قرار دادن دارو درون آن وجود دارد.
فضای بیشتر به منزله رهایش آهسته دارو از ساختار دیانای است. از دیگر
مزایای این سیستم آن است که میتوان از نفوذ دارو به سلولهای سالم جلوگیری
کرد.