یاخته های پروکاریوت مثل E.coli و یاخته های یوکاریوت و حشرات به عنوان میزبانهای مناسب برای ابراز بسیاری از پروتئینهای هترولوگ محسوب می شوند. باتوجه به سادگی کشت و کم هزینه بودن تولید پروتئین سیستمهای پروکاریوت ، اغلب از باکتری E.coli استفاده می شود. ولی چنین سیستمی قادر به انجام تغییرات بعد از ترجمه مثل فسفریلاسیون ، گلیکوزیلاسیون ، کلیواژ پروتئولیتیک یا اسیلاسیون روی پروتئینهای تولید شده نیست. پروتئین تولید شده با این سیستم در بسیاری از موارد فرم فعال بیولوژیکی خود را ندارد. برای تولید پروتئینهای فعال بکارگیری یاخته های یوکاریوت یا استفاده از سیستم باکیولوویروس حاوی ژن هدف و تکثیر آن در یاخته های کلونهای Sf9 توصیه می شود. این سیستم بسیار توانمند و قابل دسترسی است و امروزه برای تولید بسیاری از پروتئینهای هترولوگ از آن استفاده می شود.
ادامه مطلب ...
سانترومر : هر کروموزوم دارای یک نقطه ی اتصال به دوک تقسیم است که سانترومر نامیده می شود .
بر اساس محل قرار گرفتن سانترومر چهار نوع کروموزوم وجود دارد : ادامه مطلب ...
حسگر زیستی یا بیوسنسور نامِ گروهی از حسگرها است. این حسگرها به گونهای طراحی میشوند تا تنها با یک مادهٔ خاص واکنش نشان دهند. نتیجهٔ این واکنش به صورتِ پیامهایی در میآید که یک ریزپردازنده، میتواند آنها را تحلیل کند. ادامه مطلب ...
از مهمترین روشهای نشاندار کردن DNA میتوان به شروع تصادفی (Random - Primed Labeling)، درزگیری (Nick Translation) و سنتز پروب بکمک PCR اشاره کرد. در nick translation نوکلئوئیدهای نشاندار نشده با نوکلئوئیدهای نشاندار شده تعویض میشوند (سنتزجابجایی). در دو رو ش دیگر منجربه سنتز DNA جدید می شود (Net synthesis).
ادامه مطلب ...
miRBase: http://www.mirbase.org
بانک اطلاعاتی
miRBaseبانکی قابل جستجو از توالیهای miRNA منتشر شده و موقعیت یابی شده
می باشد. هر ورودی جدید در بانک توالی miRBase نشان دهنده یک قسمت سنجاق
سری پیشگویی شده از رونوشت miRNA (تحت عنوان mir) به همراه اطلاعات مکانی و
توالی miRNA بالغ (تحت عنوان miR) می باشد. هر دو توالی سنجاق سری و بالغ
جهت جستجو و بررسی قابل دسترس می باشند، ورودیها همچنین می توانند به کمک
نام، کلمه کلیدی، منابع و موقعیت ژنومی دستیابی شوند. تمامی اطلاعات مربوط
به توالی ها و موقعیت ژنومی آنها نیز قابل دانلود شدن هستند.
تسوت، گیاه شناس روسی به عنوان کاشف پدیده کروماتوگرافی شناخته شده است. او در اواخر قرن نوزدهم برای جداسازی رنگدانههای برگ سبز از یک ستون پرشده با کلسیم کربنات استفاده نمود. پس از او، دانشمندان زیادی در توسعه تئوری و روش کروماتوگرافی نقش داشتهاند. از جمله مارتین و سینج که به علت توصیف کروماتوگرافی تقسیمی موفق به اخذ جایزه نوبل در سال ۱۹۵۲ شدند. در همان سال مارتین به همراه جیمز روش کروماتوگرافی گاز- مایع را معرفی نمود. تلاشها و کوششهای این دانشمندان باعث گردید تا امروزه این روش به عنوان یکی از مهمترین روشهای کروماتوگرافی در تمامی شاخههای شیمی و علوم زیستی مطرح شود.
ادامه مطلب ...