استفاده از DNA در ساخت آنتن های خود آرا

محققان توانسته اند با الگوبرداری از عمل طبیعی فتوسنتز، ذرات کوانتوم را با استفاده از دی ان ای ها و زنجیره های آنها به حالت خود-آرایی در آوردند که در بسیاری از شرایط، مانند آنتن ها مورد استفاده قرار گیرند.

با تحقیقاتی بر روی فتوسنتز (Photosynthesis)، دی ان ای (DNA) و فن آوری های نانو گروهی تحقیقاتی در دانشگاه تورنتو (Toronto) نوع جدیدی از مولکول های مصنوعی طراحی کرده اند که مواد نانوی کاملا جدیدی است و می تواند نوعی انرژی جذب شده از نور را کنترل و منتقل کند. آنها یک آنتن خود-آرا (self-assembling) برای نور های خارج شده از نقاط کوانتومی ساخته اند که منجر به دستیابی به فن آوری برداشت انرژی نور می شود. 

فتوسنتز مصنوعی با کمک فناوری‌ نانو

انرژی مورد نیاز برای واکنش‌‌های شیمیایی فتوسنتز، بیشتر از مقداری است که بتوان آن را با تبدیل نور مرئی به سیگنال‌‌های الکترونی فراهم کرد. دانشمندان چینی یک راهکار نانویی را برای تقویت انرژی حاصل از سیستم چند الکترونی توسعه داده‌اند. 

نانوبیوتکنولوژی و بیونانوتکنولوژی

با پیشرفت علم و تکنولوژی در جهان، مرتبا بر تعداد واژه های تخصصی افزوده می شود. در این میان، گسترش علوم و تکنولوژی نانو و تعامل آن با بیوتکنولوژی، منجر به تولید و کاربرد واژه هایی چون بیونانوتکنولوژی و نانوبیوتکنولوژی در گفته ها و نوشته های محققان مختلف در سطح جهان شده است. آشنایی محققان و سیاستگذاران علمی کشور با این واژه ها، می تواند آنها را در مطالعات و تصمیم گیری ها یاری کند. در این مطلب، سعی شده است با استفاده از منابع اینترنتی، مقالات و کتب موجود و همچنین استفاده از نظرات برخی متخصصین امر، تعاریف ساده ای از دو واژه بیونانوتکنولوژی و نانوبیوتکنولوژی ارائه شود.  

نانوتکنولوژی و کاربرد آن در کشاورزی

نانوبیوتکنولوژی بیش از آنکه شاخه‌ای از بیوتکنولوژی باشد، شاخه‌ای از نانوتکنولوژی است. برحسب تعریف نانوبیوتکنولوژی "عبارت از شاخه‌ای از نانوتکنولوژی است که در زمینه‌های بیولوژی (ژنتیک مولکولی و سلولی) و بیوتکنولوژی کاربرد یافته است". بدین ترتیب نانوبیوتکنولوژی بعنوان یک رویکرد جدید و همگرا کننده حوزه‌های مختلف علوم پایه، فنی مهندسی، کشاورزی و صنایع غذایی، محیط زیست، علوم پزشکی و بیوتکنولوژی بوده و کاربردهای فراوانی خواهد داشت.