معروفترین نوع رنگ آمیزی جهت تشخیص باکتری ها، رنگ آمیزی نوع گرم می باشد. میکروبشناسی بنام کریستین گرم در سال ۱۸۸۴ بطور تصادفی واکنشی را کشف کرد که بعدها واکنش رنگ آمیزی گرم نامیده شد. بر این اساس باکتریها با توجه با ساختمان دیواره یاخته ای (سلولی) به دو بخش بزرگ و کلی تقسیم می شوند: ادامه مطلب ...
اریترومایسن، پنی سیلین، سولفونامید، تتراسایکلین، ونکومایسین و .... جز دسته ای بزرگ از ترکیبات شیمیایی هستند که باعث متوقف کردن رشد باکتریها (باکتریواستاتیک) و یا از بین بردن باکتری ها (باکتریسید) در یک دوز پایین می شوند . در علم میکروب شناسی به این دسته از دارو ها که بروی باکتری ها اثر می گذارند آنتی بیوتیک می گویند . هر دسته از انتی بوتیک ها بر روی باکتری خاصی تاثیر دارد و این دارو ها بر روی ویروس و یا سایر میکروارگانیسم ها تاثیری نخواهند داشت .
پروتئین ها که کلید معماری آنها در دست ژن ها است دارای نقش های حیاتی
متنوع و فراوانی هستند. به طور نمونه، این مولکول ها از یک سو به عنوان
«مصالح ساختاری» در مجموعه های حیاتی برای گردهمایی سلول یا برپایی موجود
زنده وارد هستند و از دیگر سو به مثابه معمار این مجموعه ها ایفای نقش می
کنند. و از طرفی با ماموریت هایی مانند پیام رسانی و گیرندگی پیام «بین
معمار و مصالح»، وظیفه خطیر تنظیم و کنترل فرآیندهای حیاتی سلول مانند بیان
ژن ها و چگونگی این بیان را نیز برعهده دارند. به علاوه، آنزیم ها که خود
از جمله مهمترین پروتئین ها به حساب می آیند، تمام واکنش های شیمیایی را
کاتالیز و امکان پذیر می سازند.
ادامه مطلب ...
قواعد
مشخصی برای اینکه بتوان با اطمینان یک جفت پرایمر موثر را انتخاب
کرد وجود ندارد. در حال حاضر پرایمر بیش از هر عامل دیگری عامل
موفقیت یا شکست در یک واکنش تکثیری است. بعضی قواعد و راهنماییهای
مفیدی را در مورد طراحی آغازگر بیان میکنند:
مارکرهای مولکولی در سال ۱۹۹۰ دو گروه تحقیقاتی همزمان روشی را برای سنجش میزان چند شکلی ابداع کردند. یک گروه در شرکت دوپونت که روش خود را RAPD نامیدند و گروه دیگر در مؤِسسه تحقیقات زیست شناسی کالیفرنیا که روش خود را واکنش زنجیره ای پلی مراز با پرایمر تصادفی Arbitrarily Primed PCR نامیدند. در این روش یک آغازگر چند نوکلئوتیدی کوتاه که به طور تصادفی از توالی های بازی A انتخاب شده است؛ در مجاور سایر مواد لازم برای تکثیر درPCR قرار میگیرد. در این تکنیک چند شکلیهای DNA یا از اختلافات موجود در توالی DNA در مکان های اتصال آغازگر، یا از طریق دگرگونی هایی که در اثر اضافه شدن و حذف و انورسیون در نواحی تکثیر شده روی داده است؛ مشاهده میگردد. اگر مکان های اتصال آغازگر روی دو رشته الگو، در فاصله مناسبی قرار گرفته باشند؛ DNA پلیمراز قادر به طی کردن فاصله دو پرایمر اتصالی خواهد بود. در این روش به طور کلی از آغازگرهایی با طول ۱۰-۹ نوکلئوتید با حداقل محتوای %۵۰ GC استفاده میشود.
اندوفیت ها میکروارگانیسم هایی هستند، شامل: باکتریها و قارچها، که بدون آسیب آشکار و اثرات منفی بر میزبان درون بافتهای آن زندگی میکنند. این میکروارگانیسم ها در بسیاری از گونههای گیاهی بررسی شده یافت شدهاند و به عنوان یک منبع بالقوه برای ترکیبات طبیعی بیواکتیو جهت استفاده در پزشکی، کشاورزی و صنعت شناخته شدهاند.
ادامه مطلب ...محققان دانشگاه بریستول برای اولین بار موفق به مشاهده آمیزش جنسی میکروبهای مسؤول «بیماری خواب آفریقاییها» شدند.